قهوه محتوی کافئین است. کافئین پرمصرف‌ترین ماده‌ی فعال‌کننده‌ی روان (مواد شیمیایی که با تغییر عملکرد مغز، باعث تغییراتی در رفتار، ادراک و خلق می‌شوند) در جهان است. امروزه کافئین در بسیاری از مکمل‌های چربی‌سوز یافت می‌شود. همچنین کافئین می‌تواند چربی را از بافت چربی خارج کند و میزان سوخت و ساز را افزایش دهد.
بسیاری از محرک‌های موجود در دانه‌ی قهوه، در نوشیدنی نهایی نیز یافت می‌شوند. برخی از آنها که می‌توانند بر سوخت‌وساز تأثیر بگذارند، عبارت‌اند از:
- کافئین: فراوان‌ترین ماده‌ی محرک در قهوه است.
- تئوبرومین: فراوان‌ترین محرک در دانه‌ی کاکائو است. این ماده در مقادیر کمتر در قهوه نیز یافت می‌شود.
- تئوفیلین: این ماده‌ی محرک در قهوه و کاکائو یافت می‌شود. تئوفیلین برای درمان آسم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- کلروژنیک اسید: یکی از محرک‌های اصلی موجود در قهوه بوده که می‌تواند سرعت جذبکربوهیدرات را کاهش بدهد.
مهمترین ماده در بین این مواد، کافئین است که قدرت بالایی دارد و به‌طور دقیق مورد بررسی قرار گرفته است. کافئین یک انتقال‌دهنده‌ی عصبی مهارکننده به‌نام آدنوزین را غیرفعال می‌کند؛ با غیرفعال‌شدن آدنوزین، فعالیت نورون‌ها افزایش می‌یابد و انتقال‌دهنده‌های عصبی‌ای مانند دوپامین و نوراپی‌نفرین آزاد می‌شوند. آزادشدن این انتقال‌دهنده‌ها باعث افزایش انرژی و هوشیاری می‌شود. درنتیجه کافئین باعث می‌شود حتی در زمان خستگی نیز بتوانید به فعالیت خود ادامه بدهید.
- کافئین می‌تواند عملکرد ورزشی را به‌طور متوسط ۱۱ تا ۱۲ درصد بهبود دهد.
به یاد داشته باشید که به‌مرور زمان بدن‌تان نسبت به تأثیر کافئین بر کاهش وزن مقاوم‌تر شده و میزان کاهش وزن در اثر مصرف کافئین کاهش می‌یابد.
در کوتاه‌مدت کافئین میزان سوخت‌وساز و چربی‌سوزی را افزایش می‌دهد، ولی پس از مدتی افراد نسبت به کافئین مقاوم می‌شوند و دیگر کافئین نمی‌تواند تأثیر قبلی را برجای بگذارد.
حتی اگر تأثیر کافئین در افزایش کالری‌سوزی در درازمدت کاهش یابد، باز هم کافئین می‌تواند اشتها را کاهش دهد و موجب شود کمتر غذا بخورید.
